هر روز امروزمان را به فردایمان به امانت میگذاریم و به امید آنچه در فردا بدست می آوریم می کوشیم و چه ابلهانه میدانیم که فردا هم همچو امروزمان در حسرت فردایه آن روزیم.
نام این گردش باطل زندگیست .
ودسترنج انسان از این گردش پیشرفت و تکنولوژی بوده که دست به دست مثل مشعل المپیک گشته تا امروز به نام رفاه به نام ترقی به دست ما رسیده. اما آرامش چی میشه؟ حسه رضایت از زندگی چی میشه؟ به هر حال زندگی همین است و بس.
گفتم حالا حالا هاا ازدواج نمی کنم که کردم بعد با همسرم تصمیم گرفتیم فعلا فکر بچه نداشته باشیم که الان خانومم ۲ ماهشه .تازه داشتم فکر میکردم که چه باید بکنم یادم اومد تو همین ماه باید برم سربازی ..
اما باز هم بااین که هزارتا مشکل ریز و درشت دارم اما تسلیم نمیشم و میجنگم.